zondag 15 april 2012

Amstel Gold Race had liever Peter Sagan gehuldigd
Niet de veel meer verwachte Damiano Cunego (31ste), Simon Gerrans (20ste), Joaquin Rodriguez (24ste), de onopgemerkte Alejandro Valverde (22ste) en de na een val kregelige Jurgen Van den Broeck (119de) maar wel de 30-jarige Enrico Gasparotto heeft de 47ste Amstel Gold Race op zijn naam gebracht. Hij is eerder een dissonant dan een sieraad op de relatief korte erelijst van Nederlands voornaamste ééndagskoers. Enrico’s erelijst is kort maar niet zoutloos: een dagzege in Catalonië 2005, kampioen van Italië in 2006, eindwinnaar van de UCI Europe Tour 2008 vooral dankzij een dagzege in de Driedaagse van De Panne-Koksijde, dag- en eindzege in de Ster Elektrotoer en primus in de Giro di Romagna. Dit leek de aanhef van een mooie nazomer in zijn carrière maar veel meer dan een dagzege in Tirreno-Adriatico 2010 kwam daar niet meer bij. In de betrouwbare Cycling Quotient - ranking zakte hij diep weg en leek hij een uitdovende meteoor.
Tot hij op 15 april 2012, dag waarop hij in de Amstel Gold Race een one hit wonder in de topkoersen werd. In die koers was hij niet aan zijn proefstuk. In 2008 stond hij op het podium onder Philippe Gilbert en Ryder Hesjedal. Drie jaar later nam hij de hoogste trede in. De Italiaanse kopman van Astana geraakte op het ideale moment tot bij en over Oscar Freire en in de spurt van stervende zwanen hield hij de snel naderende Jelle Vanendert (die bewees meer dan een wisselkopman te zijn) nog af. Peter Sagan (reeds vierde in Milano-Sanremo, tweede in Gent-Wevelgem en vijfde in de Ronde van Vlaanderen) werd een mooie derde, drie plaatsen vòòr de vermeend herboren Philippe Gilbert eindigde nog fraai als zesde. Met de 22-jarige Sloveen als winnaar zou men gelukkiger geweest zijn dan met de 30-jarige Italiaan, die meer verleden dan toekomst heeft. Voor Peter Sagan lijkt het zesde koersuur er voorlopig nog teveel aan om het helemaal af te maken maar dat komt nog.
De 47ste Nederlandse topkoers bleef tergend lang gesloten en had - om het in voetbaltermen uit te drukken - meer van een partijtje catenaccio. De tenoren waren kennelijk bang van hun eigen schaduw en bleven veelal steken rond de twintigste plaats. De Ronde van Vlaanderen ontsnapte veertien dagen geleden op het nippertje aan dergelijk doemscenario. La Flèche Wallonne, met zijn incontournable arrivée sur le Mur de Huy, en Liège-Bastogne-Liège, die een nog slopender karakter heeft, zullen - hopelijk toch - een opener verloop kennen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten